Mini-update – Even pas op de plaats 🛑👣

De afgelopen dagen heb ik even geen blog kunnen schrijven. Niet omdat ik niks te vertellen had (geloof me, genoeg avonturen), maar simpelweg omdat ik onderweg was, moe was én de rust niet kon vinden om alles goed op papier te zetten.

Soms vraagt je lijf gewoon om een kleine pauze – en dat is helemaal oké.

Gelukkig heb ik mezelf een welverdiend rustmoment gegund in een fijn hotel, met een écht bed, een warme douche en een beetje luxe. M’n voeten zijn weer enigszins tot leven gewekt (ze begonnen al op pensioen te lijken), en ik heb goed kunnen slapen. 😴

Zondag neem ik de tijd om de afgelopen dagen bij te schrijven, want het waren er weer met alles erop en eraan: regen, zon, onverwachte ontmoetingen en natuurlijk – eten (veel en lekker). 🥖🍗🍒

Tot dan – en dank je wel voor het geduld!

Dag 12– Pipo-wagen, regen en garnalenbroodjes

Vandaag stond in het teken van bijkomen. Ik bivakkeer momenteel in een charmante pipo-wagen op een sprookjesachtige camping aan de rand van het bos in Pelt. Heerlijk geslapen – alsof ik persoonlijk door een stel kabouters in slaap gewiegd ben. 🌲😴

Na het ontwaken voelde ik me een soort ontdekkingsreiziger en trok ik eropuit, dwars door aspergevelden en bossen. Beetje nat, beetje modderig, maar hé, avontuur! Eenmaal echt in Pelt begon ik enthousiast aan een wandeling die, laten we zeggen, enigszins uit de hand liep. T-shirt aan, zonnebril op… of nou ja, dat had ik gedacht – tot het pootje van m’n bril de geest gaf. Eerste missie: de opticien.

Bril gefixt? ✅

Kapper gevonden? ❌

Blijkbaar werkt men hier op afspraak en volgens een geheime tijdzone die niks met de onze te maken heeft. Ik besloot door te lopen, hopend op een supermarkt, een kapper… of op z’n minst een dak boven m’n hoofd, want jawel hoor: het begon harder te regenen. 🌧️

Maar toen – een lichtpunt! Een super de luxe bakkerij doemde op, alsof ik de eindbaas van deze natte queeste bereikt had. Trakteerde mezelf op een broodje met garnalen (omdat ik me chic voelde) en een éclair (omdat ik me ook gewoon mezelf voelde). En drinken natuurlijk,

Daarna schuilen bij een bushalte waar ik, helemaal in survivalmodus, de bus-app installeerde. Verrassing: werkte perfect! De bus reed bijna door, maar gelukkig stopte hij nét op tijd. Afgezet vlakbij een Lidl – jackpot!

Boodschappen gescoord: tonijn, wraps, bananen, pindakaas, van alles wat. De rugzak puilde uit als een kerstpakket op steroïden. Met zo’n 5 kilo extra gewicht strompelde ik terug naar de camping. Inmiddels had ik 13 km in de benen, grotendeels in de regen. 🥾💦

’s Avonds een warme kom soep met wat broodjes, en toen… tja, toen sliep ik als een baksteen. Een zeer voldane baksteen 

Dag 13 – Van pipo-chaos naar kriek en croque

Oké, tijd om afscheid te nemen van m’n vertrouwde pipo-wagen. De rommel – en geloof me, dat was een indrukwekkend hoopje georganiseerde chaos – opgeruimd, tas weer ingepakt, en vol goede moed op pad. Mijn briljante plan: overnachten op een bivakzone. Klinkt stoer, toch?

Nou… klein detail over het hoofd gezien: die bivakzone bleek totaal niet op mijn route te liggen. De weg ernaartoe? Afgesloten. Internet? Foetsie. Dus zat ik daar, als een dolende reiziger zonder richting, op een bankje te staren naar een offline wereld. Even pauze. Adem in. Nieuw plan.

Na wat slenteren – net voorbij een dorpje dat echt Peer heet (ja, serieus) – liep ik langs een festival. Klinkt leuk, had ik alleen nultijd voor. Mijn oog viel op iets wat leek op een fata morgana in de verte… een bushalte! Redder in nood.

Op naar Genk. Druk! Heel druk. Te druk. Dus snel weer door naar Zonhoven (véél rustiger). Daar werd ik begroet door een kuil met een mammoetskelet. Geen echte hoor – maar toch een beetje Jurassic Park-vibes. Door het bos gelopen tot ik bij mijn bestemming aankwam: een simpele trekkershut.

Wat stond er?

– Een bed

– Een vlonder

– Een tent

Klaar! Meer had ik ook eigenlijk niet nodig. Mijn buren bleken een superleuk Belgisch fietsstel. We raakten aan de praat, en later op de avond, toen ik zat te eten, kwam ik ze weer tegen. Ze trakteerden me spontaan op een kriekje – Belgisch kersenbier. Heerlijk! 🍒🍺

Ik at een croque monsieur (altijd een winnaar) en een kip flatbread, sprong daarna onder de douche en viel als een blok in slaap.

O ja – voor morgen vond ik last minute nog een mini eco-camping aan de bosrand, gewoon bij mensen thuis. Klinkt kneuterig? Wordt vast geweldig.

Natuurlijk! Hier is jouw verslag van Dag 12 in een vrolijke, luchtige en lekker leesbare stijl:

Dag 14 – Bokrijk, bonen & blaren

Redelijk op tijd m’n nest uit (punten voor mij), tas gepakt en hoppa, weer op pad! De vriendelijke Belgen van de vorige camping gaven me een gouden tip: “Ga via Bokrijk!” Nou, zo gezegd, zo gedaan. En wat een goede keus! 🌳

Bokrijk is een prachtig natuurgebied waar ik zowaar oog in oog stond met een wild hert. 🦌 Geen grap – ik stond daar echt even als een soort sprookjesfiguur in de Ardennen-Lite. Alleen… het terrein was wat ruig. Ongelijke paden, modder, wortels die uit de grond staken alsof ze m’n enkels wilden kietelen. Maar ik gaf niet op!

Eenmaal terug in de bewoonde wereld even opgeladen met een croque madame – oftewel een tosti met ei, maar dan op z’n chique. Daarna: lopen, lopen en nog eens lopen. Ik dacht dat ik er bijna was, maar ja hoor – classic foutje.

Ik besloot nog even een supermarkt mee te pakken, want dat was alweer een tijdje geleden. Spoiler: het bleek een tankstation met supermarkt-in-één te zijn. Niet bepaald de Carrefour, maar goed, nood breekt wet.

De buit:

– Tonijn

– Kip schnitzel

– Witte bonen in tomatensaus

– Ham-kaas panini

– En wat koude drankjes (levensreddend!)

De laatste 5 kilometer sleurde ik mezelf voort. M’n voeten? Die stonden al met één been in pensioen. Maar goed, doorbijten, want ik was er bijna.

Aangekomen… maar: camping vol. 😬 Gelukkig mocht ik m’n tent opzetten in de tuin van een superlief stel, want verder was er echt níets in de buurt. Zelfs nog twee eitjes kunnen scoren voor 35 cent per stuk – waar vind je dat nog?!

Tent opgezet, schnitzel gebakken, bonen opgewarmd, en even snel naar het eco-toilet (met zaagsel voor op je boodschap – je moet er wat voor over hebben 😅). Daarna vroeg de tent in, want paniek: ik had geen nieuwe camping kunnen vinden voor morgen. Tijd voor een plan B.

Weer? Koud, nat, bleh. Dus besloot ik de bus te nemen naar Sint-Truiden, waar ik meteen maar twee nachten boekte. Even op adem komen, want:

a) ik heb vakantie

b) m’n voeten hadden letterlijk om pleisters gesmeekt

Morgen verder kijken. Maar voor nu: rust, warmte en hopelijk een bed zónder muggenorkest. 🎻🦟

Natuurlijk! Hier is jouw Dag 13, omgetoverd tot een frisse, luchtige en vermakelijke vertelling:

Dag 15 – Regen, kip en een nieuw kapsel

Goedemorgen Diepenbeek! En ja hoor – hoe kan het ook anders: het regent. 🌧️

Ontbijt? Broodjes tonijn, want ik ben inmiddels een soort wandelende vissandwich. Ook gelijk maar een paar extra ingepakt voor onderweg. Multitasken op z’n best.

De twee eitjes die ik gisteren had gescoord, moesten natuurlijk ook nog gekookt worden. En ja hoor, gewoon buiten – in de regen. Kookshow “Koken met Kou en Kletsnat” komt binnenkort op YouTube. 😅

Gelukkig was er op de camping een piepklein huisje met een mini-keukentje. Daar kon ik even opwarmen met een goede kop koffie én een portie oploskoffie – want hé, afwisseling is belangrijk. ☕️

Toen de regen iets minder enthousiast werd, besloot ik de tent nat en wel in te pakken. Geen zin in, wel nodig. Daarna 3 kilometer door het bos gesjouwd – mét zonnestralen! 🌤️ Ja echt, ik dacht even dat ik hallucineerde.

Bus gepakt naar Hasselt, daar drie kwartier gewacht en vervolgens door naar Sint-Truiden. Geen haar op m’n hoofd die eraan dacht om met die zware tas te gaan lopen, dus dan maar even lekker lunchen.

En toen… een kapper!

“Even snel een knipbeurt,” dacht ik. Nou, dat werd een mini-cultuurshock. Iedereen sprak Arabisch, Vlaams was schaars, en communiceren ging een beetje als charades met een schaar erbij. Maar: missie geslaagd. Kort koppie, frisse look. ✂️💇‍♂️

Daarna wilde ik contant pinnen – dat werd bijna een escape room zonder uitgang. Uiteindelijk gelukt, dus getrakteerd op een half haantje met frietjes.

Score? 10/10.

Iedereen die langs het terras liep keek me aan alsof ik een culinair hoogstandje zat te verorberen. En ja, dit eet je dus gewoon met je handen – anders doe je het niet goed. 🍗👊

Op naar het hotel! Gerund door een supervriendelijke moeder en haar zoon. Warm ontvangst, kamer met alles wat ik nodig had – vooral een echt bed. En als bonus: een tv!

Tent uitgewrongen en in de douche gehangen om te drogen, powerbank aan de lader (die op z’n gemak stond op te laden, alsof-ie vakantie had).

Even liggen, daarna toch nog wat eten. Keuze viel op kipstukjes met zoete aardappelfriet – al bleek dat laatste zo vet dat ik de friet maar links liet liggen. Wel nog een kriekje erbij, uit de streek (Wilderen – aanrader!). 🍒🍺

De regen hield aan, en toen ik terugliep naar het hotel brak de hemel écht open: regen, wind, onweer – het hele arsenaal. 🌩️

Op bed plofte ik neer, zette Into the Wild aan via YouTube, en viel halverwege in slaap… terwijl buiten de regen tegen de ramen sloeg. Het einde kijk ik morgen wel. Maar ik weet nu al: deze dag was allesbehalve saai

Dag 16

Wakker worden in sint truiden uitgeslapen douche en 9 uur ontbijten lieve oude vrouw heeft een ruim ontbijt klaar gezet waar ik bij lange na niet alles op krijg klasieke muziek op de achtergrond zette me recht tegeb over een vrouw die zich met oortjes van deze wereld had afgseloten beetje akwaard maar goed het ontbijt was heerlijkn vandaag is zondag en oprecht een rust dag ik was dus aan het opladen en ging zo traag ik dacht dat er iets niet klopte

Het bleek te horen in dit hotel tog maar snel een extra oplader en kabel gehaald voor de zekerheid en zo kan ik meerdere dingen tegelijk opladen wel zo handig wat lichte snaks opeggeten uit mijn tas en tukie gedaan en extra keer douche na 3 uur want ik kreeg bericht dat het water was afgesloten tot 3 maar goed lekker bakkie nespresso in gezamelijk keukentje gehaald het weer was wat onstuimig dus vondt het wel lekker even route bepaald voor morgen en via camp space opende meer opties voor bij mensen in de tuin te slapen

Wel is het zo dat je meestal 2 dagen van te voren moet boeken dus dit was me beste optie in remicourt goede 21 km wandelen het lijkt redelijk straat te zijn dus ik denk dat dit me wel gaat lukken maar dat ga ik morgen bekijken vanavond nog even ergens uit eten want de opties supermarkt hier zijn niet loyaal op zondag in to the wild afkijken tent ingepakt en me voorbereiden op morgen 8 uur ontbijt en dan op pad en natuurlijk mijn blog bijwerken